Auteur: | Jos Gyselinck; Ludo Meesters; Jan Mortier; Anne-Marie Delepiere; Martine Huys. |
---|---|
Titel: | M & L Jaargang 14/4 |
Volume: | M & L Jaargang 14/4 |
Jaar van uitgave: | 1995 |
Uitgever: | VIOE |
Korte inhoud: | Generiek Jos Gyselinck – De Kapel van de Kinkenberg te ’s Gravenvoeren. [The chapel at the Kinkenberg in ’s Gravenvoeren.] Welke draai men er ook aan geve, de recente metamorfose van de barokkapel aan de Kinkenberg te 's Gravenvoeren kan niet ongenuanceerd een ideële restauratie worden genoemd. Waar de bijna onomkeerbare staat van verval een aanzienlijke reconstructie onvermijdelijk maakte, bleef ook uit praktische overweging de beschermende kaleilaag achterwege: een optie waar de redding van een plaatselijk monument tegenover staat... Ludo Meesters – De vallei van de Kleine Nete en de Aa tussen Grobbendonk en Herentals. [The valley of the Kleine Nete-river between Grobbendonk and Herentals.] Binnen de vallei van de Kleine Nete spreekt de voormalige Britse Basis wellicht het meest tot de verbeelding. Toch wordt dit bosrijke en zowel botanisch als biologisch boeiende gebied meer dan goed is geplaagd door niet steeds aangewezen vormen van recreatie.Ludo Meesters pleit hierbij voor zijn welbekende zachte, maar kordate aanpak. Jan Mortier – De IJzertoren: krachtpatserij of bedevaartsoord. [The Yser-tower: show of force or place of pelgrimage.] Zelden wist in dit land een herdenkingsmonument evenzeer de gemoederen te verhitten als de tot tweemaal toe in de Ijzervlakte opgerichte gelijknamige toren. Gegroeid vanuit Joe EngIish’s Keltisch geïnspireerde Heldenhuldezerkjes, stimuleerde de ongewone opdracht méér dan één Vlaamse architect tot in het licht van de naoorlogse wederopbouw opvallend modernistische, ja zelfs utopische projecten. Naar aanleiding van de hoognodige instandhoudingswerken aan dit Memoraal van de Vlaamse Ontvoogding overloopt Jan Mortier samen met Rudy Vereecke deze heroïsche periode. Anne-Marie Delepiere en Martine Huys – De Westhoek en “Groote Oorlog”: restanten, toeristen en de officiële erkenning. [The Westhoek and the “Great War”: remnants, tourists and the official recognition.] Nergens in Vlaanderen bleven van de Groote Oorlog evenveel schrijnende sporen bewaard als in de grotendeels met de grond gelijkgeschoten Westhoek. Militaire begraafplaatsen, loopgraven of verdedigingsbunkers lokten er overigens nog in volle vijandelijkheden de eerste ramptoeristen. Bij de bescherming van een handvol bewaarde getuigen gidsen Anne-Marie Delepiere en Martine Huys ons doorheen een onwaarschijnlijk oorlogspark. Summary M&L Binnenkrant |
Bron: | s.n. 1995: Monumenten en Landschappen 14/4, Brussel, 64 p. + 15 p. ISSN 0770-4948 |
Uri: | https://id.erfgoed.net/infocat/publicaties/570 |
Bestand: | https://oar.onroerenderfgoed.be/publicaties/MENL/144/MENL144-001.pdf ( 82.49MB ) |
OAI2-PMH (XML): | oai:oar.onroerenderfgoed.be:MENL144-001 |
Bibliotheek: | Exemplaar in catalogus |