Detail

Auteur:Thomas Coomans; Anna Bergmans; Dirk Van Eenhooge; Marjan Buyle.
Titel:M & L Jaargang 24/5
Volume:M & L Jaargang 24/5
Jaar van uitgave:2005
Uitgever:VIOE
Korte inhoud:Thomas Coomans en Anna Bergmans – Van hertogelijke grafkerk tot stadium generale: De Onze-Lieve-Vrouw-ter-Predikherenkerk in Leuven. [From burial church of the Dukes of Brabant to studium generale: the Lady church of the Dominican convent at Louvain.]
Architecturaal revolutionair en als hertogelijke grafkerk vertroeteld door Hendrik III en Aleidis, genereerde het oudste gotische bouwwerk van Leuven hartje binnenstad een indrukwekkend kloostercomplex.Uitgebreid met een filosofie- en theologieschool, bibliotheek incluis, vond het predikherenklooster derhalve in 1447 als studium generale vrijwel spontaan een onderkomen in de nog jonge universiteit.Een geschiedenis en recentere evoluties die door Thomas Coomans en Anna Bergmans in woord en beeld worden verhaald.

Thomas Coomans en Dirk Van Eenhooge – De 13de-eeuwse oostvleugel van het predikherenklooster. [The thirteenth-century east range of the dominican friary at Louvain.]
Materiële sporen, daar is het Thomas Coomans en Dirk Van Eenhooge om te doen in de contextuele situering en analyse van de oostvleugel van dit middeleeuws mannenklooster: traditioneel een slaapzaal op de verdieping, bovenop de sacristie en kapittelzaal.Was het een vingerwijzing dat prior Jordanus Preingué bij de sloop van de statige slaapzaal in 1751 op de werf een fatale verkoudheid opliep?

Marjan Buyle – Een unieke 13de-eeuwse architectuurpolychromie in de sacristie van de Predikherenkerk in Leuven. [A unique 13th century architectural polychromy in the sacristy of the predikheren (Friar Preachers) church in Louvain.]
Twee opeenvolgende 13de-eeuwse polychrome beschilderingen vrijleggen onder zomaar 29 monochrome kalklagen: het overkwam Marjan Buyle en haar conserveringsploeg in de sacristie van de Leuvense Predikherenkerk.Dat de – al bij al behoorlijk bonte – steenimitaties, geometrische en florale motieven zouden getuigen van een herkenbare ‘bedelordenpolychromie’ verwijst zij nochtans met klem naar het rijk der fabelen.De zeldzaamheidswaarde daarentegen tilt de nagenoeg intacte vondst op tot een zorgvuldig te koesteren -monument.

Summary
Bron:s.n. 2005: Monumenten, Landschappen en Archeologie 24/5, Brussel, 76 p. + 15 p.
ISSN 0770-4948
Uri:https://id.erfgoed.net/infocat/publicaties/629
Bestand:https://oar.onroerenderfgoed.be/publicaties/MENL/245/MENL245-001.pdf ( 79.63MB )
OAI2-PMH (XML):oai:oar.onroerenderfgoed.be:MENL245-001
Bibliotheek: Exemplaar in catalogus