Auteur: | Charlotte Nys; Sylvie Bruyninckx; Dieter Nuytten; Somchart Chungsiriarak; Catheline Metdepenninghen; Dominique Vieren. |
---|---|
Titel: | M & L Jaargang 27/4 |
Volume: | M & L Jaargang 27/4 |
Jaar van uitgave: | 2008 |
Uitgever: | VIOE |
Korte inhoud: | Charlotte Nys en Sylvie Bruyninckx – Het atomium, 50 jaar oud en opnieuw stralend. [The Atomium, 50 years old and radiant as never before.] Het Paviljoen van de Belgische siderurgie en staalindustrie zal bij weinig mensen een belletje doen rinkelen, het Atomium daarentegen des te meer. Oorspronkelijk gebouwd als een tijdelijke Spielerei die zes maanden boven de andere Expo-monumenten zou uittorenen, bleef het Atomium op het Brusselse Heizelplateau min of meer toevallig overeind. Het efemere bouwwerk kon dankzij restauratie en aanpassingswerken omgevormd worden tot een permanent Brussels symboolmonument. Charlotte Nys en Sylvie Bruyninckx geven gedetailleerd relaas. Dieter Nuytten – De Pijl op Expo 58 en de hoge vlucht van betonnen schalen. [The arrow at the Expo 58 and the heydays of concrete scales.] De Avenue de la construction op Expo 58 werd beheerst door de Pijl, de populaire benaming voor het Paviljoen van de civiele techniek of burgerlijke bouwkunde. Bij wijze van eerbetoon aan het technisch vernuft van de Belgische ingenieurs van toen, beschrijft Dieter Nuytten vol bewondering de vernuftige bouwtechnieken van dit op het eerste gezicht onevenwichtige bouwsel. Niet de tand des tijds, maar de laag bij de grondse noodzaak voor een nieuw parkeerterrein op de Heizel betekende in de jaren 1970 de doodsteek voor dit stoutmoedige ontwerp. Somchart Chungsiriarak – Een wachthuisje voor de koning van Siam. Het Thaise paviljoen voor Expo 58. [Prathinang Arpornphimok-prasat and its reproduction of the Thai Pavilion at Brussels 1958.] Als een buitenmaats geprefabriceerd constructiepakket arriveerde het teakhouten paviljoentje van Thailand op Expo 58, als eenzame vertegenwoordiger van traditionele bouwwijzen tussen al het omringende modernistisch geweld. Omdat iedereen maar voetstoots aannam dat het om een tempeltje ging, vond de Bangkokse restauratiearchitect Somchart Chungsiriarak het hoog tijd om de mythe te ontkrachten en het precieus gebouwtje te ontmaskeren als een reconstructie van het sierlijk verguld wachthuisje voor de koning van Siam. Catheline Metdepenninghen en Dominique Vieren – De Normandie, met vlag en wimpel gerestaureerd. [The Normandie, restored with flying colours.] De snelle Franse pakketboot Normandie stond model voor dit interbellum boothotel in de Westvlaamse duinen. De scheepsromp met drie zwart en rood geschilderde schoorstenen, patrijspoorten, masten met wimpels en zelfs reddingsboten zorgden voor een bijna perfecte illusie. Later zouden jarenlange leegstand en de afgelegen ligging echter ongenode ‘gasten’ aantrekken, tot de bescherming als monument in 1994 de eerste aanzet tot de heropleving geeft. Catheline Metdepenninghen en Dominique Vieren beschrijven beeldrijk hoe dit indrukwekkende gestrande gevaarte dankzij weldoordachte restauratie en een aangepaste herbestemming tot restaurant terug vlot getrokken werd. Summary |
Bron: | s.n. 2008: Monumenten, Landschappen en Archeologie 27/4, Brussel, 70 p. + 16 p. ISSN 0770-4948 |
Uri: | https://id.erfgoed.net/infocat/publicaties/646 |
Bestand: | https://oar.onroerenderfgoed.be/publicaties/MENL/274/MENL274-001.pdf ( 78.55MB ) |
OAI2-PMH (XML): | oai:oar.onroerenderfgoed.be:MENL274-001 |
Bibliotheek: | Exemplaar in catalogus |